Akiko niedawno wprowadziła się do kamienicy, w której mieszka Helenka. Historię początków ich znajomości znajdziecie w książce „Akiko i Helenka”. Tym razem to właśnie Hela wybiera się w odwiedziny do koleżanki pochodzącej z dalekiego Tokio. Przed rewizytą należy podjąć ważne decyzje: jaki strój będzie odpowiedni na tę okazję? Jaki stworzony w Polsce upominek podarować nowej znajomej? I co zrobić, jeśli zupa miso, w której pływają glony okaże się niesmaczna? Ciepła opowieść o rodzącej się między dziećmi przyjaźni uczy otwartości na inne kultury. „Akiko i Helenka. Rewizyta” Katarzyny Kozłowskiej to książka z poziomu 2 uwielbianej przez dzieci serii do nauki czytania „Czytam sobie” przeznaczonego dla dzieci, które coraz śmielej stawiają swoje pierwsze czytelnicze kroki. Zilustrowała ją, z dbałością o charakterystyczne dla polskiej i japońskiej kultury szczegóły, Agnieszka Żelewska.

„Czytam sobie” to trzystopniowy program do nauki czytania:

Poziom 1

Składam słowa, pierwszy poziom serii „Czytam sobie”, to wspaniały początek nauki czytania. Proste i zabawne historie są dziełem wybitnych polskich autorów. Opowiadania napisane są krótkimi zdaniami. Bardzo duża czcionka ułatwia czytanie, a zamieszczone po bokach stron wyrazy w ramkach służą do ćwiczenia głoskowania. Ilustracje najlepszych polskich twórców są harmonijnym uzupełnieniem czytanego tekstu.

Poziom 2

Składam zdania, drugi poziom „Czytam sobie” to propozycja dla dzieci, które rozpoczęły już swoja przygodę z czytaniem. Zdania są tu dłuższe, a w tekście jest więcej dialogów. Duża czcionka ułatwia czytanie, a wyrazy w ramkach pomagają w ćwiczeniu sylabizowania. Ciekawe, zabawne historie pióra wybitnych polskich autorów i ilustracje autorstwa najlepszych polskich ilustratorów sprawią, że czas spędzony na czytaniu, będzie czasem świetnej zabawy.

Poziom 3

Połykam strony to trzeci poziom serii „Czytam sobie” przeznaczony dla dzieci, które już czytają samodzielnie. Duża czcionka ułatwia czytanie, a słowa zaznaczone gwiazdką są wyjaśnione w alfabetycznym słowniczku na końcu książki. Czarno-białe ilustracje i przewaga ilościowa tekstu nad ilustracjami dają poczucie obcowania z prawdziwą książką.